Source: The Artemis Plan (nasa.gov)

முன்னுரை:

50 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு விண்வெளி வீரர்கள் நிலவின் மேற்பரப்பில் நடந்தனர். அதன் பின்னர் பல்வேறு காரணங்களால் மனிதர்கள் நீலாவின் பக்கம் காலடி எடுத்து வைக்கவில்லை. 50 ஆண்டுகளுக்கு பிறகு மீண்டும் நிலவிற்கு செல்ல வேண்டும் என்று நாசா முடிவெடுத்து அதற்காக உழைத்து வருகிறது. மனிதர்களை மீண்டும் நிலவிற்கு எடுத்து செல்லும் NASA வின் இந்த புதிய திட்டம் தான் ஆர்ட்டெமிஸ் (ARTEMIS).

நாம் எப்படி, எப்பொழுது நிலவிற்கு செல்வோம் என்பதைக் குறித்து நாசா விரிவான திட்டங்களை வெளியிட்டுள்ளது. இந்தக் கட்டுரையில் என்னால் முடிந்தவரை ஆங்கிலத்தில் உள்ளதை அப்படியே தமிழில் மொழிபெயர்த்துள்ளேன். வார்த்தைகளை சுருக்குவதில் எனக்கு விருப்பமில்லை.

நாசாவின் ஆர்டிமிஸ் திட்டம் மனிதகுலத்தை நிலவிற்கு எடுத்து செல்லும். நிலவில் பல்வேறு ஆய்வுகளை மேற்கொள்வதின் மூலம் நமது மிகப்பெரிய கனவான செவ்வாய் கிரகத்தை அடைய உதவி செய்யும். விண்வெளி வீரர்கள் கடைசியாக அப்பல்லோ திட்டங்களின் போது சந்திர மேற்பரப்பில் நடந்ததிலிருந்து கிட்டத்தட்ட 50 ஆண்டுகள் முடிந்துவிட்டன. அதன் பின்னர் பல தசாப்தங்களாக (decades) நாம் மேற்கொள்ளும் ரோபாட்டிக் விண்வெளி (robotic deep space research) ஆய்வு பல தொழில்நுட்ப முன்னேற்றம் மற்றும் அறிவியல் கண்டுபிடிப்புகளை கண்டுள்ளது. பூமியிலிருந்து 250 மைல் உயரத்தில் அமைந்துள்ள சர்வதேச விண்வெளி நிலையத்தில் கடந்த 20 ஆண்டுகளாக மனிதர்கள் தொடர்ந்து வாழ்ந்து பணியாற்றி வருகின்றனர்.

மனித ஆய்வாளர்களை 250,000 மைல்கள் தொலைவில் உள்ள நிலவுக்கு அனுப்பவும், பின்னர் 140 மில்லியன் மைல்கள் தொலைவில் உள்ள செவ்வாய் கிரகத்திற்கு அனுப்பவும் நமக்கு தைரியமான தொலைநோக்கு பார்வை (vision), திறம்பட்ட மேலாண்மை (effective management), நவீன கட்டமைப்பு மற்றும் களப்பணிக்கான நிதிகள் (funding for System Development & mission operatoins), அமெரிக்காவின் எல்லா மூலைகளிலிருந்தும் ஆதரவு மற்றும் உலகெங்கிலும் உள்ள கூட்டாளர்களிடமிருந்தும் ஆதரவு தேவைப்படுகிறது.

சந்திரன் திட்டத்தின் இலக்கு இரு மடங்கானது: ஏற்றுக்கொள்ளக்கூடிய தொழில்நுட்ப அபாயங்களுடன், 2024 க்குள் மனிதனை நிலவில் தரையிறக்க கவனம் செலுத்துகிறது. அதே சமயம், 2020 லிருந்து நிலையான சந்திர ஆய்வை (Sustainable Lunar Exploration) நோக்கி செயல்படுகிறது.

• Chapter 1: மனிதர்களை மீண்டும் நிலவுக்கு அனுப்பும் திட்டம்
  • மீண்டும் நிலவிற்கு செல்ல கிடைத்த ஆதரவு
• Chapter 2: 2024 இல் நிலவில் மனிதர்களை தரையிறக்குதல்
  • ஆர்ட்டெமிஸ் I மற்றும் பணி தயார்நிலை
  • ஆர்ட்டெமிஸ் II
  • ஆர்ட்டெமிஸ் III
  • மனித தரையிறங்கும் அமைப்பு (The Human Landing System)
  • கேட்வே (The Gateway)
  • ஆர்ட்டெமிஸ் III சந்திர மேற்பரப்பு செயல்பாடுகள்
• Chapter 3: சந்திர பயணங்களை விரிவுபடுத்துதல் மற்றும் செவ்வாய் கிரகத்திற்கு தயாராகுதல்

Chapter 1: மனிதர்களை மீண்டும் நிலவுக்கு அனுப்பும் திட்டம்

ஆர்ட்டெமிஸ் திட்டம், அரை நூற்றாண்டு அனுபவத்தையும் ஆயத்தத்தையும் அடிப்படையாக கொண்டு, நிலாவிலும், நிலாவை சுற்றியும் வலுவான மனித மற்றும் ரோபோ  நடமாட்டத்தை உருவாக்கும். வெள்ளை மாளிகையின் (White House) தெளிவான வழிநடத்துதல், தேசிய விண்வெளி கவுன்சில் ன்  ஒருங்கிணைப்பு, காங்கிரஸ் ல் இரு கட்சிகளின் வலுவான ஆதரவு, தொழில் மற்றும் சர்வதேச கூட்டாண்மைகளின் வலுவான பங்கேற்பு – இவை அனைத்தும் அடங்க   – ஆர்ட்டெமிஸ் திட்டம் உலக அளவிலான ஒரு கூட்டு முயற்சியாகும்.

பூமியுடன் நமக்குள்ள உள்ளார்ந்த பிணைப்புகளிலிருந்து மனிதகுலத்தை விடுவிக்கும் மறக்கமுடியாத மாற்றத்தை அமெரிக்கா வழிநடத்தும். இது “ஆர்ட்டெமிஸ் தலைமுறை” மற்ற உலகங்களில் எவ்வாறு வாழ வேண்டும் என்பதைக் கற்பிக்கும் தசாப்தம்.

மீண்டும் நிலவிற்கு செல்ல கிடைத்த ஆதரவு (The Basis for a Lunar Architecture)

“சந்திரனுக்கு  மீண்டும் செல்லுங்கள், செவ்வாய்க்கு தயாராகுங்கள்” என்று அமெரிக்க ஜனாதிபதியால் விடுக்கப்பட்ட “விண்வெளி கொள்கை இயக்கம் -1 (Space Policy Directive-1)” க்கு நாசா தயாராக இருந்தது. டீப் ஸ்பேஸ் போக்குவரத்து அமைப்புகள் (Deep Space Transportation System), எஸ்.எல்.எஸ் ராக்கெட் (SLS), ஓரியன்(Orion) விண்கலம் மற்றும் எக்ஸ்ப்ளோரேஷன் கிரவுண்ட் சிஸ்டம்ஸ் (Exploration Ground Systems) என ஏற்கனவே இருக்கின்ற தொழில் நுட்பத்தை அடிப்படையாக கொண்டு,  50 ஆண்டுகளுக்கு பிறகு மனிதர்களை நிலவுக்கு திரும்பவும் அனுப்பும் “architectural and hardware” தீர்வுகளை வழங்க ஏற்கனவே NASA தயாராக இருந்தது.

நாசா ஏற்கனவே யு.எஸ். (U.S) தொழிற்சாலைகளுடன் உள்ள கூட்டாண்மை மூலம், 21 ஆம் நூற்றாண்டின் டீப் ஸ்பேஸ் ல் வசிக்கும் திறன்களை உருவாக்கி வந்தது. அதே போல் சந்திர லேண்டர் தொழில்நுட்பங்களில் ஆராய்ச்சி செய்து வந்தது. மேம்படுத்தப்பட்ட பாதுகாப்பு அம்சங்கள், தனிப்பயன் பொருத்துதல் (custom fitting), எளிமைப்படுத்தப்பட்ட பராமரிப்பு மற்றும் சிறந்த தகவல்தொடர்புகள் என  தொடர்ச்சியாக மேம்படுத்தப்பட்ட ஸ்பேஸ் சூட் அடிக்கடி ஸ்பேஸ் வாக் செய்ய உதவுகிறது . 

நாசாவின் ஒரு வடிவமைப்பு குழு சந்திரனைச் சுற்றும் நுழைவாயில் திட்டங்களை வகுத்து வந்தது. இந்த திட்டம் சர்வதேச பங்காளிகளிடமிருந்து குறிப்பிடத்தக்க ஆதரவைப் பெற்றது. “இது மனித ஆய்வுக்கான விண்வெளி எல்லையைத் திறக்கும். மனித ஆய்வு மற்றும் வர்த்தகத்தை ஆழமான விண்வெளியில் விரிவுபடுத்தும்.” என்பதால் “Global Exploration Roadmap” லும் ஒரு கூட்டு முயற்சியாக பிரதிபலித்தது.

2018 ஆம் ஆண்டில், மிக உயர்ந்த தேசிய அளவிலான முடிவெடுப்பவர்களின் ஆதரவோடு, 2028 க்குள் மனிதர்களை சந்திர மேற்பரப்பிற்குத் திருப்பி அனுப்ப நாசா ஒரு திட்டத்தை முன்மொழிந்தது. கேட்வே ல் இருந்து மனிதர்களை நிலவிற்கு இறக்கும் திட்டமும் இதில் அடங்கும். “orbiting lunar outpost” நிலையத்திற்கு வலுவான சர்வதேச ஆதரவு இருந்தது, மற்றும் சர்வதேச விண்வெளி நிலைய கூட்டாளர்கள் தாங்கள் பங்களிக்கக்கூடிய கூடுதல் திறன்களை முன்மொழிந்தனர். கேட்வே திட்டம் 2018 இன் பிற்பகுதியில் உருவாக்க நிலையில் இருந்து செயல்பாட்டு நிலைக்கு முன்னேறியது.

நாசா மற்றும் பிற வணிக நிறுவனங்களின் சரக்குகளை/கருவிகளை/பெலோடுகளை நிலவில் இறக்கும் புதிய லேண்டர் தொழில்நுட்பங்களை ஊக்குவிக்கும் வகையில் 2018 இல் நாசா வணிக சந்திர சரக்கு சேவைகளையும் நிறுவியது. இத்திட்டத்தின் மூலம் சிறிய மற்றும் பெரிய தனியார் நிறுவனங்கள் நாசாவுடன் இணைந்து செயல்படும். இதனால் நாசாவால் தனது லட்சியத்தை எளிதாக அடைய முடியும்.

தற்போது 14 நிறுவனங்கள் நாசாவுடன் வணிக சந்திர சரக்கு சேவை ஒப்பந்தத்தில் உள்ளனர். இந்த நிறுவனங்கள் நிலவிற்கு எடுத்து செல்லவேண்டிய சரக்குகளின் ஏலத்தில் பங்கு கொள்ளும். ஏற்கனவே நாசா நிறுவனம் 2021 மற்றும் 2022 ல் டெலிவரி செய்யப்பட வேண்டிய சரக்குகளுக்காக ஒப்பந்தங்களை சில நிறுவனங்களுக்கு கொடுத்துள்ளது. ஆண்டுக்கு குறைந்தது இரண்டு முறை சி.எல்.பி.எஸ் விமானங்களில் அறிவியல் மற்றும் தொழில்நுட்ப சோதனை கருவிகளை சந்திரனுக்குஅனுப்ப நாசா நிறுவனம் திட்டமிட்டுள்ளது.

சந்திரனைப் படிப்பதற்கும் புதிய தொழில்நுட்பங்களைச் சோதிப்பதற்கும் நாசா ஏற்கனவே இரண்டு டஜன் கருவிகளைத் தேர்ந்தெடுத்துள்ளது. VIPER கருவியும் இதில் அடங்கும். எதிர்காலத்தில் சந்திரனில் நடத்தப்பட வேண்டிய ஆய்வுகளை பட்டியலிட ப்ரிஸம் (PRISM – Payloads and Research Investigations on the Surface of the Moon) என்ற ஒரு புதிய செயல்முறையையும் நிறுவனம் அறிவித்துள்ளது. ப்ரிஸம் (PRISM) மூலமாக அறிவியலை மேம்படுத்த்தும் ஆராய்ச்சிகளுக்கும், அதற்கான கருவிகளுக்கும் நாசா ஆர்வமாக உள்ளது. ப்ரிஸம் மூலமாக திரட்டப்பட்ட தேவைகளின் அடிப்படையில் நிலவிற்கு ஆராய்ச்சி கருவிகளை CLPS மூலம் எடுத்து செல்லும். அடிக்கடி ப்ரிஸம் மூலமாக புதிய ஐடியாக்களையும் புதிய ஆராய்ச்சிகளையும் நாசா கண்டறியும்.

இதற்கிடையில், மனிதர்களை சந்திரனுக்கு திருப்பி அனுப்பும் இலக்கை அடைய, 2018 ஆம் ஆண்டில், தனியார் நிறுவணங்களால் உருவாக்கப்பட்ட மனித லேண்டிங் சிஸ்டம்ஸ் (Human Landing Systems – HLS)ஐ வணிக ரீதியாக கையகப்படுத்த நாசா தொடங்கியது. இதன் மூலம் நாசா புதிய தொழில்நுட்பங்களை எளிதாகப் பெற முடியும். மற்றும் நிறுவனங்களுக்கிடையே புதிய கண்டுபிடிப்புகளுக்கான போட்டியை ஏற்படுத்தும். நாசா வணிக கூட்டாளர்களுடன் இணைந்து செயல்பட்டு நிலவின் எந்த இடத்திலும் இறங்க கூடிய லேண்டர்களை உருவாக்கும்.

நாசா முதலில் ஒன்பது சி.எல்.பி.எஸ் வழங்குநர்கள்களை தேர்ந்தெடுத்தது. ஆனால் பின்னர் மேலும் ஐந்து நிறுவனங்களை சேர்த்தது.

எச்.எல்.எஸ் ஆய்வுகள், ஆபத்து குறைப்பு, வளர்ச்சி மற்றும் செயல்விளக்கம் ஆகியவற்றை குறித்து இந்த குழு அமெரிக்க தொழில்துறைக்கு ஒரு அறிவிப்பை பி.ஏ.ஏ வெளியிட்டது. முன்மொழிவுகள் மார்ச் 25, 2019 வரவிருந்தன. ஆனால் அதற்கு முன்பே, துணை ஜனாதிபதி பென்ஸ் நாசாவுக்கு “முதல் பெண்ணை அடுத்த மனிதனையும் 2024- க்குள் சந்திரனில் தரையிறக்கவும்” ஒரு புதிய சவாலை வெளியிட்டார். முன்னதாக நாசா 2028 ஐ இலக்காக வைத்து இருந்தது. ஆனால் துணை ஜனாதிபதியின் சவாலை நாசா ஏற்றுக்கொண்டு செயல்படத் தொடங்கியது.

மே 2019 வாக்கில், நாசா எட்டு மாநிலங்களில் உள்ள 11 நிறுவனங்களை நெக்ஸ்ட்ஸ்டெப் பின்னிணைப்பு மின் (NextSTEP Appendix E) கீழ் தேர்ந்தெடுத்தது ஆய்வுகளை நடத்தி, மனித லேண்டரை முன்னேற்றவும், ஆபத்தைகுறைக்கவும், முன்மாதிரிகளை உருவாக்கவும் தொடங்கியது. நெக்ஸ்ட்ஸ்டெப், வடிவமைப்புகள் மற்றும் சிறந்த 2024 நோக்கங்களை பூர்த்தி செய்ய, நாசா சீக்கிரமாகவே வணிக நிறுவங்களுடன் இணைந்து செயல்பட அனுமதித்தது.

சந்திரனுக்கு 2024க்குள் செல்லவேண்டும் என்று துரிதப்படுத்தப்பட்டதற்கு பதிலளிக்கும் விதமாக, ஜூலை 2019 இல், நிறுவனம் ஒரு வரைவு கோரிக்கையை வெளியிட்டது (NextSTEP Appendix H). இந்த முறை வளர்ச்சி மற்றும் 2024 ஆம் ஆண்டிற்குள் சந்திர மேற்பரப்பில் மனிதர்களை வழங்க ஒரு ஒருங்கிணைந்த HLS இன் விளக்கக்காட்சிக்கு மற்றும் 2026 க்குள் மிகவும் நிலையான HLS இன் வளர்ச்சி மற்றும் விளக்கக்காட்சிக்கு கோரிக்கை விடுத்தது. இரண்டாவது வரைவைத் தொடர்ந்து ஆகஸ்ட் மாதம் மற்றும் 1,150 க்கும் மேற்பட்ட கருத்துகளுக்குப் பிறகு, இறுதி இணைப்பு H வேண்டுகோள் அக்டோபர் 2019 இல் வெளியிடப்பட்டது. 2020 வசந்த காலத்தில் மூன்று நிறுவனங்களுக்கு ஒப்பந்தங்கள் வழங்கப்பட்டன.

Chapter 2: 2024 இல் நிலவில் மனிதர்களை தரையிறக்குதல்

நாம் சந்திரனுக்கு செல்வதற்கு நாசாவின் டீப் ஸ்பேஸ் போக்குவரத்து அமைப்பு அடித்தளமாக அமைந்துள்ளது. ஓரியன் விண்கலம் (Orion), எஸ்.எல்.எஸ் ராக்கெட் (SLS), எச்.எல்.எஸ் (HLS) மற்றும் நவீனமயமாக்கப்பட்ட விண்கலத்தை உள்ளடக்கிய ஈ.ஜி.எஸ் (EGS) வசதிகள் டீப் ஸ்பேஸ் போக்குவரத்தில் அடங்கும். 

ESA (ஐரோப்பிய விண்வெளி ஏஜென்சி) வழங்கிய Service Module (சேவை தொகுதி) மூலம் இயக்கப்படும் ஓரியன் விண்கலம்,  நான்கு பேர் கொண்ட குழுவினருக்கான டீப் ஸ்பேஸ் மனித நடவடிக்கைகளுக்காக வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளது. எஸ்.எல்.எஸ் ராக்கெட் ஓரியனை ஏவவும் அதை சந்திரனுக்கு அனுப்பவும் வடிவமைக்கப்பட்ட ஹெவி-லிப்ட் ராக்கெட் ஆகும். 

அடுத்த ஆண்டு, விஞ்ஞானமும் தொழில்நுட்பமும் சந்திரனுக்கு திரும்புவதை வழிநடத்தும் சி.எல்.பி.எஸ் (CLPS) வழங்குநர்களின் லேண்டர்கள் மூலம் சந்திர மேற்பரப்பில் பேலோடுகள் நிறுவப்படும். 13 கியூப்சாட்கள் எஸ்.எல்.எஸ் ல் இருந்து பறக்க விடப்படும் – இதில் ஐந்து சந்திரனை பற்றிய டேட்டாவை வழங்கும். 

2023 ஆம் ஆண்டில் SLS மற்றும் Orion இன் குழு விமான சோதனையுடன் மனிதர்கள் நிலவில் இரங்கி ஆராய்ச்சி தொடங்குவார்கள். அது வரை NASAவும் அதன் வணிக HLS பங்காளிகளும் லேண்டர் அமைப்பு, சந்திர மேற்பரப்பில் சாத்தியமான சோதனைகள் உட்பட பல சோதனைகளை விண்வெளியில் விமானத்தில் (in-space flight testing) நடத்த திட்டமிட்டுள்ளனர்.

2024க்கு முன் ஆர்ட்டெமிஸ் III க்கு தேவையான ஒவ்வொரு வன்பொருள், மென்பொருள் மற்றும் செயல்பாட்டு அமைப்புகளை விண்வெளியில் விமானத்தில் சோதனைகள் (in-space flight testing) நடத்துவதே நாசாவின் குறிக்கோள்.

ஆர்ட்டெமிஸ் I மற்றும் பணி தயார்நிலை

Artemis I SLS ராக்கெட் ஆளில்லாத Orion ஐ பூமியின் சுற்றுப்பாதையில் செலுத்தி, அதை தொலைதூரத்திலுள்ள சந்திரனின் சுற்றுப்பாதை நோக்கி பயணிக்க வைக்கும்.  பின் Orion சந்திரனுக்கு அப்பால் 40,000 மைல்கள் பயணிக்கும், அதாவது வீடு திரும்புவதற்கு முன்பு பூமியிலிருந்து மொத்தம் சுமார் 280,000 மைல்கள் பயணிக்கும். இந்த முக்கியமான, முதல் விமான சோதனை SLS ராக்கெட்டின் செயதிறனை நிரூபிக்கும். அதேபோல்  Orion ன் பயணம் முழுவதும் பொறியியல் டேட்டா சேகரிக்கப்படும். Orion மாக் 32, அல்லது மணிக்கு 24,500 மைல் வேகத்தில் பூமிக்கு திரும்பும். The high speed lunar velocity reentry என்பது முதன்மையான மற்றும் முக்கியமான கட்டமாகும். ஏனெனில் அது Orion வெப்பக் கவச செயல்திறனை சோதிக்கிறது. Orion பூமியின் வளிமண்டலத்தில் நுழையும் போது அதன் வெப்பக் கவசம் கிட்டத்தட்ட 5,000 டிகிரி பாரன்ஹீட்டிற்கு வெப்பமடைகிறது. இது சூரியனின் மேற்பரப்பு வெப்பத்தில் பாதி. பின் Orion பசிபிக் பெருங்கடலில் விழும். பின்னர் மீட்கப்பட்டு பயணத்திற்கு  பிந்தைய பொறியியல் சோதனை செய்யப்படும்.

இந்த ஆளில்லாத பயணத்தில், விண்வெளி வீரர்-அத்தியாவசிய உபகரணங்களுக்கு பதிலாக பொறியியல் உபகரணங்கள் பறக்கும். காக்பிட் திரைகள், கட்டுப்பாட்டு கருவிகளுக்கு பதிலாக மற்றும் வாழ்க்கை ஆதரவு அமைப்புகளுக்கு பதிலாக, இந்த முதல் விமானம் டேட்டா சேகரிக்கும் கருவிகளைக் கொண்டு செல்லும். ஓரியனின் செயல்திறனைச் சரிபார்க்கவும், முன்கணிப்பு மாதிரிகளை ஒப்பிடவும் உண்மையாக சேகரிக்கப்பட்ட டேட்டா தேவை.

நான்கு முதல் ஆறு வார பயணத்தின் போது, ஓரியன் பூமிக்கு திரும்புவதற்கு முன் 1.4 மில்லியன் மைல்களுக்கு மேல் பயணிக்கும். இது அப்பல்லோ 13 இன் தொலைதூர பயணத்தை விட அதிகமாக உள்ளது.  மனிதர்களுக்காக வடிவமைக்கப்பட்ட விண்கலத்தில் பூமியிலிருந்து பயணிக்கும் அதிக தூரம் இதுவே ஆகும். 

அத்துடன் 13 கியூப்சாட்களை SLS விண்வெளியில் நிறுவும். டீப் ஸ்பேஸ் பற்றிய மேலும் நாம் தெரிந்துகொள்ள புதிய அறிவியல் சோதனைகள்  செய்யவும் technology demo செய்யவும், கியூப்சாட்கள் உதவும். இதற்கு முன் இல்லாத அளவில் பல பல்கலைக்கழகங்கள், சர்வதேச பங்காளிகள், தனியார் நிறுவனங்கள் சந்திர ஆய்வில் ஈடுபடுவர்.

ஆர்ட்டெமிஸிற்கான ஏற்பாடுகள் சிறப்பாக நடைபெற்று வருகிறேன். நான்கு ஆர்எஸ் -25 (RS-25) திரவ ராக்கெட் என்ஜின்கள், இரண்டு திட ராக்கெட் பூஸ்டர்கள், பெரிய கோர் ஸ்டேஜ் மற்றும் இடைக்கால கிரையோஜெனிக் ப்ராபல்ஷன் நிலை ஆகியவற்றை உள்ளடக்கிய எஸ்.எல்.எஸ் (SLS) என்ஜின்களுக்கான உற்பத்தி முடிந்தது. மற்றும் அனைத்தும் முன்னரே பயணத்திற்கு முந்தைய சோதனைகளை முடிக்கின்றன. மிசிசிப்பி, உட்டா மற்றும் அலபாமாவில் உள்ள சோதனை நிலையங்களிலிருந்து நடத்திய குறிப்பிடத்தக்க தரை சோதனைகளுக்கு அப்பால், ஆர்ட்டெமிஸ் முழுமையான ஒருங்கிணைந்த தரை சோதனைகள் கென்னடி விண்வெளி மையத்தில் நடைபெறும். பின்னர்  விமான தயார்நிலை சோதனை செய்தபின் ஆர்ட்டெமிஸ் பறக்கும்.

ஓரியனின் முதல் விமான சோதனை, ஆய்வு விமான சோதனை -1, டிசம்பர் 5, 2014 அன்று முடிந்தது. 4.5 மணி நேர மிஷன் ஓரியனின் விண்வெளி-தகுதியை ஒரு உயர் பூமியின் சுற்றுப்பாதையில் நிரூபித்தது. பூமியின் வளிமண்டலத்தில் மீண்டும் நுழைந்தபோது விண்கலத்தின் வெப்பக் கவசத்தை முடிந்தவரை சோதித்தது. மற்றும் காப்ஸ்யூலின் மீட்பு அமைப்புகளை நிரூபித்தது. EFT-1 குழுவினரைக் கொண்டிருக்கவில்லை என்றாலும், ஓரியன் காப்ஸ்யூல் 40 ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக மனிதர்களைக் கொண்டுசெல்லும் எந்தவொரு விண்கலத்தையும் விட உயர்ந்த மற்றும் வேகமாக பறந்தது. 

நாசா செப்டம்பர் 2018 இல் ஓரியன் பாராசூட் சோதனைகளின் இறுதித் தொடரை நிறைவு செய்தது. இந்த அமைப்பில் 11 பாராசூட்டுகள் உள்ளன. அவை கிட்டத்தட்ட ஐந்து மைல் உயரத்தில் பயன்படுத்தத் தொடங்குகின்றன. அரிசோனாவில் உள்ள அமெரிக்க இராணுவத்தின் யூமா ப்ரூவிங் மைதானத்தில் எட்டு தகுதி சோதனைகளின் போது, ​​பொறியாளர்கள் சாதாரண தரையிறங்கும் காட்சிகளின்போது ஓரியனின் பாராசூட் அமைப்பின் செயல்திறனை மதிப்பீடு செய்துள்ளனர். அத்துடன் ஏராளமான தோல்வி சூழ்நிலைகள் மற்றும் ஏரோடைனமிக் சூழ்நிலைகளின் போது விண்வெளி வீரர்கள் பாதுகாப்பாக திரும்ப முடியும் என்பதை பொறியாளர்கள் உறுதிப்படுத்தினர்.

2019 ஆம் ஆண்டில், நாசா அஸெண்ட் அபார்ட்-2 என அறியப்பட்ட ஒரு வெற்றிகரமான சோதனையை நடத்தியது. ராக்கெட் ஏவுதலின் போது அவசரநிலை ஏற்பட்டால், ஏவுகணை நிறுத்துதல் அமைப்பு ஓரியன் மற்றும் அதன் குழுவினரை ராக்கெட்டிலிருந்து அட்லாண்டிக் பெருங்கடலில் தரையிறக்குகிறது. மூன்று நிமிட சோதனையானது, ஓரியனின் ஏவுதள முறிவு முறை அதிக அழுத்த காற்றழுத்த நிலைமைகளின் போது வேகமான ராக்கெட்டை விடவும், ஏவுதலின் போது அவசரநிலை ஏற்பட்டால் விண்வெளி வீரர்களை பாதுகாப்பிற்கு இழுக்கவும் முடியும் என்பதை நிரூபித்தது.

ஆர்ட்டெமிஸ் I பணிக்கான ஓரியன் குழு தொகுதி (crew module) ஐரோப்பிய சேவை தொகுதிடன் (service module) முழுமையாக இணைக்கப்பட்டு சோதிக்கப்பட்டது. ESA வால் கட்டப்பட்ட சேவை தொகுதி, பெரும்பாலான உந்துவிசைகளை வழங்குகிறது. அதுபோல ஆர்ட்டெமிஸின் போது விண்வெளி வீரர்கள் வசிக்கும் மற்றும் பணிபுரியும் குழு தொகுதிக்கான மின்சார சக்தி மற்றும் குளிரூட்டும் வசதிகளை சேவை தொகுதி வழங்குகிறது. ஆர்ட்டெமிஸ் பயணங்களின் போது ஓரியனின் அமைப்புகள் எதிர்பார்த்தபடி செயல்படும் என்பதை உறுதிப்படுத்த விண்வெளியை போன்று உருவகப்படுத்தப்பட்ட சூழ்நிலையில் விண்கலம் வெற்றிகரமாக சோதனை செய்யப்பட்டது. உலகின் உள்ளே மிகப்பெரிய வெற்றிட அறையில் விண்கலம் தீவிர மின்காந்த மற்றும் வெப்பநிலை (-250 முதல் 200 டிகிரி பாரன்ஹீட்) நிலைமைகளுக்கு உட்பட்டது. சோதனைகள் அனைத்தும் முன்னதாகவே முடிக்கப்பட்டு, எஸ்.எல்.எஸ் ராக்கெட்டுடன் இணைக்கப்படுவதற்காக விண்வெளி கடற்கரைக்கு திரும்பியுள்ளது.

ஆர்ட்டெமிஸ் விண்கலங்களை ஏவவும், ஓரியனை மீட்டெடுக்கவும் அவசியமான தரை கட்டமைப்புகளை நாசா மாற்றியுள்ளது. மொபைல் லாஞ்செரும் Vehicle Assembly Building மற்றும் Launch Pad 39B ல் பல சோதனைகளுக்கு உள்ளானது. இந்த சோதனைகள் கட்டுப்பாட்டு அறை மற்றும் தரை அமைப்புகளுடன் திறம்பட மற்றும் சரியான முறையில் தொடர்பு கொள்ள முடியும் என்பதை உறுதிப்படுத்துகிறது. ஏவுதல் நடவடிக்கைகளை மேற்கொள்வதற்கு பொறுப்பான EGS குழு, ஏவுதல்களை துவங்குவதற்கு தயாராக உள்ளது என்பதையும் எந்தவொரு சிக்கலிலும் செயல்பட முடியும் என்பதையும் உறுதிப்படுத்தும் பயிற்சிகளை நிகழ்த்தியுள்ளது. 212 அடி நீளமுள்ள எஸ்.எல்.எஸ் ஸ்டேஜ்களை ஆஃப்லோடிங், நகர்த்துதல் மற்றும் அடுக்கி வைப்பதையும் பாத்ஃபைண்டர் எனப்படும் முழு அளவிலான மாதிரைகளை பயன்படுத்தி அணிகள் பயிற்சி செய்துள்ளன.

ARTEMIS 2

50 ஆண்டுகளுக்கு பின்னர் முதல் முறையாக, ஆர்ட்டெமிஸ் II உடன், SLS மற்றும் ஓரியனின் முதல் குழுவினர் நான்கு விண்வெளி வீரர்களை சந்திரனுக்கு அருகாமையில் அனுப்புவார்கள். இது “ஆர்ட்டெமிஸ் தலைமுறை” யின் “அப்பல்லோ 8 கணம்” ஆகும். ஓரியனில் உள்ள விண்வெளி வீரர்கள் சந்திரனுக்கு பின்னணி பூமியின் முழு உலகத்தையும் தூரத்திலிருந்து பார்ப்பார்கள்.

ஆர்ட்டெமிஸ் I மிஷன் போது பூமியிலும் விண்வெளியில் செய்யப்பட்ட சோதனைகள் மூலம் நாம் பெற்று கொண்ட நம்பிக்கைகளின் அடிப்படையில், ஆர்ட்டெமிஸ் II குழுவினர் சுமார் 10 நாள் ஓரியனில் பயணம் செய்வார்கள். இதனால் நிலவை தாண்டி அதிக தூரம் பயணம் செய்தவர்கள் என்ற சாதனையை அக்குழுவினர் படைப்பார்கள்.

ஓரியன் விண்கலத்தில் குழுவினர் ஏறுவார்கள். SLS ராக்கெட் ஓரியன் விண்கலத்தை பூமியிலிருந்து விண்வெளிக்கு செலுத்தும். ஓரியன் விண்கலம் இரண்டு முறை பூமியை சுற்றி வரும். பின்னர் சந்திரனுக்கு பயணத்தை ஆரம்பிக்கும். 

சந்திரனுக்கான பயணத்தில் ஈடுபடுவதற்கு முன், ஓரியன் முதலில் ஒரு ஆரம்ப செருகும் சுற்றுப்பாதையை 115 ஆல் 1,800 மைல் உயரத்தில் எட்டும். மற்றும் நீள் வட்ட சுற்றுப்பாதை சுமார் 90 நிமிடங்கள் நீடிக்கும். முதல் சுற்றுப்பாதைக்குப் பிறகு, ராக்கெட்டின் ஐ.சி.பி.எஸ் மீண்டும் ஓரியனை உயர்-பூமிசுற்றுப்பாதை (HEO) க்கு உயர்த்துவதற்கான உந்துதலை வழங்கும். இதனால் ஒரு நீள் வட்டத்தில் சுமார் 42 மணிநேரம் பூமியிலிருந்து 200 முதல் 59,000 மைல்கள் வரை பறக்கிறது.

HEO ஐ அடைந்த பிறகு, ஓரியன் ஐ.சி.பி.எஸ்ஸி லிருந்து பிரியும். உபயோகிக்கப்பட்ட ஐ.சி.பி.எஸ்ஸி கட்டம் அகற்றப்படுவதற்கு முன்பு குழுவினர் ஒரு இறுதி சோதனையை நடத்துவார்கள் (proximity operations demonstration). இந்த சோதனையில் , விண்வெளி வீரர்கள் ஓரியனின் விமான பாதை மற்றும் நோக்குநிலையை பைலட் செய்வார்கள். அதாவது ஓரியனின் கையாளுதலை மதிப்பிடுவதற்கு, ஐ.சி.பி.எஸ் ல் இருந்து பிரிந்து, மீண்டும் அதனுடன் இணைந்து, பின் பிரிவார்கள். இதற்காக குழுவினர் உள் கேமராக்கள் மற்றும் விண்கலத்தின் ஜன்னல்களை பயன்படுத்துவார்கள். பூமியில் இது போன்ற சோதனைகளை செய்ய முடியாது. எனவே விண்வெளியில் நடத்தப்படும் இந்த சோதனை நமக்கு மிக முக்கியமான டேட்டாவை கொடுக்கும். இது ஆர்டெமிஸ் III க்கு தேவையான டேட்டா.

இந்த சோதனையை தொடர்ந்து, குழுவினர் கட்டுப்பாட்டை மீண்டும் மிஷன் கண்ட்ரோல் க்கு திருப்புவார்கள். பின்னர், ஒரு நாள் வரை நீடிக்கும் சுறுப்பாதையில் இருந்து கருவிகளின் செயல்திறனை சரிபார்ப்பார்கள். HEO இல், குழுவினர் சுவாசிக்கக்கூடிய காற்றை உருவாக்கும் மற்றும் வளர்சிதை மாற்றத்தால் உற்பத்தி செய்யப்படும் நீர் நீராவி மற்றும் கார்பன் டை ஆக்சைடை அகற்றும் வாழ்க்கை ஆதரவு அமைப்புகளின் செயல்திறனை மதிப்பிடுவார்கள். பின்னர் அவர்கள் அணியும் ஓரியன் க்ரூ சர்வைவல் சிஸ்டம் சூட்டை அகற்றி, மீதமுள்ள விண்வெளி நாட்களில் சாதாரண உடைகளை அணிவார்கள். மீண்டும் பூமியில் நுழைவதற்குத் தயாராவதற்கு முன் அவர்கள் மீண்டும் தங்கள் க்ரூ சர்வைவல் சிஸ்டம் ஆடைகளை அணிவார்கள். இது வாழ்க்கை ஆதரவு அமைப்புகளின் தயார் நிலையை உறுதிப்படுத்தும்.

HEO இல் இருக்கும்போது, ​​ஓரியன் GPS செயற்கைக்கோள்கள் மற்றும் TDRS தகவல் தொடர்பு செயற்கைக்கோள்களுக்கு அப்பால் பறந்து Deep Space Network குடன் இணைந்து கொள்ளும். ஓரியன் சந்திரனுக்கு சென்றவுடன் பூமியுடன் தொடர்பு கொள்ள டீப் ஸ்பேஸ் நெட்வொர்க் தேவை. மீண்டும் பூமிக்கு திரும்பும்போது GPS மற்றும் TDRS வரம்பில் திரும்பியதும், ஓரியன் மீண்டும் GPS மற்றும் TDRS டன் இணைந்து கொள்ளும்.

HEO இல் செக்அவுட் நடைமுறைகளை முடித்த பிறகு, ஓரியன் translunar injection maneuver (TLI) ஐ மேற்கொள்ளும் .
சேவை தொகுதி இப்போது விண்கலத்தை சந்திரனை நோக்கிய பாதையில் வைக்க தேவையான கடைசி உந்துதலை வழங்குகிறது. நான்கு நாட்கள் அவர்கள் பயணித்து சந்திரனை வட்டமிட்டு பின் நான்கு நாட்கள் திரும்ப பயணம் செய்வார்கள். பூமிக்கும் சந்திரனுக்கும் இடையே இருக்கும் ஈர்ப்பு விசைகளை பயன்படுத்தி குறைந்த எரிபொருள் செலவில் அவர்கள் இந்த பயணத்தை மேற்கொள்ளுவார்கள்.

ஆர்ட்டெமிஸ் II குழுவினர் சந்திரனின் வெகு தூரத்திற்கு அப்பால் 4,600 மைல்கள் (7,400 கிமீ) பயணம் செய்வார்கள். இதிலிருந்து அவர்கள் ஓரியன் ஜன்னல்களில் இருந்து பூமியையும் சந்திரனையும் பார்க்க முடியும்.

இந்த பயணத்தின் போது குழுவினர் சூரிய அஸ்தமனங்களை காண மாட்டார்கள். தொடர்ந்து சூரிய ஒளி இருக்கும். அது சோலார் வரிசைகளுக்கு மின் உற்பத்தியை வழங்குகிறது. அனால் குழுவினர் தூங்குவதற்கு சாதகமாக ஜன்னல்களை மூடி விளக்குகளை மங்கலாக வைப்பார்கள். அது போல குழுவினர் உடலை தகுதியாக வைத்திருக்க உடற்பயிற்சி செய்வார்கள். இதனால் அவர்கள் உடலில் இருந்து அதிக கார்பன் டை ஆக்ஸைடு மற்றும் நீராவி வெளியேறும். இதனால் வாழ்க்கை ஆதரவு கருவிகள் கடுமையாக உழைத்து கேபின் வளிமண்டலத்தை சீராக வைத்து இருக்கும்.

பணி முழுவதும், குழுவினர் தங்கள் குடும்பத்தினருடன் தொடர்பு கொள்ள குறைந்த நேரமே இருக்கும். ஆனால் அவர்களது குடும்பத்தினருடன் பேச மற்றும் வீடியோ அரட்டை மூலம் நண்பர்களுடன் தொடர்பு கொள்ள அவர்களுக்கு ஒரு நாள் விடுமுறை கிடைக்கும்.

குழுவினர் வீடு திரும்புவதற்கு முந்தைய நாள், அவர்கள் பூமியில் நுழைவதற்கும், இறங்குவதற்கும், தரையிறங்குவதற்கும் தயாராகிவிடுவார்கள். நுழையும் நாளில், அவர்கள் அழுத்தப்பட்ட ஸ்பேஸ்சூட்களை அணிவார்கள். குழு தொகுதி ஐரோப்பிய சேவை தொகுதியில் இருந்து பிரிவதற்கு முன் அவர்களின் இருக்கைகளில் அமர்ந்து கொள்வார்கள்.

மீண்டும் நுழையும் போது, ஓரியன் விண்கலம் பூமிக்குள் மீண்டும் நுழையும் போது கிட்டத்தட்ட 25,000 மைல் வேகத்தில் பயணிக்கும். வளிமண்டலத்தில நுழையும்போது அது 325 மைல் வேகமாக குறையும். பாராசூட்கள் அதன் வேகத்தை 20 மைல் க்கு குறைக்கும். பின்னர் 620,000 மைல்களை (1,000,000 கிமீக்கு மேல்) தாண்டிய ஓரியன் பசிபிக் பெருங்கடலில் விழும். மீட்பு படைகள், ஏற்கனவே கடலில் குறிப்பிட்ட இலக்கில் நிறுத்திவைக்கப்பட்டு இருப்பார்கள். அவர்கள் குழுவினரை மீட்பார்கள்.

ஆர்ட்டெமிஸ் III

ஆர்ட்டெமிஸ் I மற்றும் II திட்டங்களின் போது, நாசாவின் டீப் ஸ்பேஸ் போக்குவரத்து அமைப்புகள் மூலம் இரண்டு மில்லியன் மைல்களுக்கு மேல் விண்வெளியில் நாம் பயணம் செய்து இருப்போம். மேலும் விண்வெளியில் பல முக்கியமான ஆராய்ச்சிகளை நடத்தியிருப்போம். ஆர்ட்டெமிஸ் III திட்டம் இவை அனைத்திற்கும் மேலாக இருக்கும்.

ஆர்ட்டெமிஸ் III ன் போது ஓரியன் மற்றும் அதன் நான்கு குழுவினர் மீண்டும் சந்திரனுக்கு பயணம் செய்வார்கள். முதல் பெண்ணும் மற்றும் மற்றொரு ஆணும் நிலவில்  நடந்து சரித்திரம் படைப்பார்கள். 

2024 ற்குள் மனிதர்களை நிலவிற்கு மீண்டும் விரைவாக அனுப்ப வேண்டுமானால், பயணத்திற்கு தேவையான அமைப்புகளின் எண்ணிக்கையைக் குறைக்க வேண்டும். ஒவ்வொரு முறையும் பூமியில் இருந்து நிலாவிற்கு பயணம் செய்வது பயனற்றது.

எனவே கேட்வே (gateway) என்ற அமைப்பு நிலவை தொடர்ந்து சுற்றி வரும். இந்த அமைப்பு நிலவிற்கும் பூமிக்கும் இணைப்பாக செயல்படும். கேட்வேயிலிருந்து  மனிதர்களும் ரோபோக்களும் நிலவில் இறங்கி ஆராய்ச்சி செய்வார்கள். ஆராய்ச்சி முடிந்ததும் மீண்டும் கேட்வேக்கு திரும்புவார்கள். கேட்வேயில் மனிதர்கள் நீண்ட நாட்கள் தங்கிருக்க முடியும். இதனால் நாம் நிலாவிற்கு அருகிலேயே தங்கி இருந்து நிலவில் பல முறை இறங்கி ஆராய்ச்சிகளை மேற்கொள்ள முடியும்.

மார்ஸ் கிரகத்திற்கு நாம் மேற்கொள்ளும் பயணமும் இதே மாதிரி தான் இருக்கும். மார்ஸ் கிரகத்திற்கு அருகில் உள்ள கேட்வேயில் மனிதர்கள் தங்கி இருந்து மார்ஸில் இரங்கி ஆராய்ச்சி செய்வார்கள். எனவே மார்ஸிற்கு செல்வதற்கு முன்னரே செயல்பாட்டு நம்பிக்கையைப் (operational confidence) பெறுவது முக்கியம்.